Όποιος και να κοιλοπονά, ότι κι αν γεννά ποντίκια, ένα είναι το βέβαιο: Η αποτυχία και η ανικανότητα έχουν ονοματεπώνυμο: Φώτης Χατζηδιάκος.

Αφού απέτυχε ως διοίκηση, με προϋπολογισμούς που κάθε χρόνο πήγαιναν στα βράχια, όπως έχει εξάλλου διαπιστώσει η επίσημη ελεγκτική αρχή, βγαίνει τώρα με περίσσιο θράσος, να δώσει και μαθήματα.Αντί να πει "ευχαριστώ", που κάποιοι άλλοι κάνουν σήμερα τη δουλειά, που θα έπρεπε να είχε κάνει εκείνος, εχθές. Η παροιμία "εκεί που μας χρωστούσανε, ζητούνε και το βόδι", είναι η μόνη απάντηση που ταιριάζει στην περίπτωσή του.

Αποδεικνύεται ανίκανος όμως και σαν αντιπολίτευση. Με το γνωστό παλαιομοδίτικο λαϊκισμό που τον χαρακτηρίζει, επιχειρεί να κρύψει, πως δεν έχει ούτε μισή πρόταση, σύμφωνη την νομοθεσία και πως είναι αδιάβαστος, για όλα τα θέματα.

Από τον καθαρισμό των ρεμάτων, τηνδιαφορά μεταξύ πρασίνου και …αγριόχορτων, μέχρι το πρόγραμμα "Αντώνης Τρίτσης". Δεν μπήκε καν στον κόπο να ενημερωθεί σχετικά, από τα μέλη της παράταξής του, τα οποία συμμετέχουν στην Οικονομική Επιτροπή.

Όσο για το οικονομικό βοήθημα προς τους πληττόμενους Ροδίτες, που τον έτσουξε περισσότερο απ' όλα, είναι προφανής ο λόγος: Ο Δήμος Ρόδου σήμερα, με διαφάνεια και προγραμματισμό, υλοποιεί μια κοινωνική πολιτική, για όλη την κοινωνία της Ρόδου και όχι για μια συγκεκριμένη ομάδα ευνοούμενων "πελατών", όπως ψηφοθηρικά έκανε ο ίδιος, στις αναρίθμητες, εξαιρετικές κατ’ αυτόν, θητείες του.

Η σημερινή Δημοτική Αρχή και ξέρει και μπορεί να κάνει το καθήκον της, προς τον Ροδιακό λαό. Τιμώντας στο ακέραιο το συμβόλαιο εμπιστοσύνης, που έχει υπογράψει με τους πολίτες. Ας το αποδεχθεί επιτέλους, κι ας σταματήσει το θέατρο τού παραλόγου, που γελοιοποιεί μόνο τον ίδιο και την παράταξή του.

Οπότε, ας μην αναρωτιέται κανείς: έτσι αισθάνεται, έτσι τα βλέπει. Έτσι είναι αυτός.